Blog Medium Without Sidebar

Դսեղի մովում ծնվեց մի տղա,Որ պիտի դառնար պոետ մեծանուն,Աստվածեղեն էր ժպիտը նրա,Հայացքը անծիր եթերն էր տանում։Հայոց հինավուրց տաճարում խոսքիՀավատի խորան նա պիտի բացեր,Ու շաղ պիտի տար հուրքերը ոսկի,Անսահմանի մեջ ճախրեր դեպի վեր։Եվ ապա իջներ, սուզվեր դղիրդում՝Մեզ պատած վշտի անտակ ծովի մեջ,Եվ ահասաստիկ այդ մառ անդունդումՊիտի բորբոքեր հույսի ելևէջ։Կախարդագրչով պիտի սերմաներԱնբասիր խոյանք հավերժագնա,Տիեզերքի մեջ պիտի Սե՜ր մաներՈւ պիտի ցաներ լույսի մանանա ։Պիտի շողացներ միտքը մանուկիՀեքիաթ բառերի կարկաչով չքնաղ,Մաքրեր ակունքը մեր սրտաերգի,Կերտեր վեհության հուրքեր լուսատաղ։Պիտի Անուշի սերը հավերժեր,Զղջանքից ցնծար Թմկա տիրուհին,Գիքորի մահով մարդուն մարդացներ,Կրակներ բերեր սառած սրտերին,Ու չնվաճվող քառյակներ գրեր,Պարզությամբ հասներ բարդության վերին,Անծայրածիրում հավիտյան թևեր,Ոգեղեն լ...

1912 թվին Հովհաննես Թումանյանը յուր որդի Արտավազդի հետ, որ շատ շնորհալի երիտասարդ էր՝ օժտված նկարչական տաղանդով, այցելեցին Մոսկվայի՝ իմ արվեստանոցը: Առաջին անգամ էր, որ ես տեսա պոետների թագավորին: Թումանյանն ինձ վրա թողեց հմայիչ տպավորություն: Մեր խոսակցության նյութն էր արվեստը և գրականությունը: Մինչ այդ ճանաչում էի նրան ստեղծագործություններով և հանկարծ տեսնում եմ իմ առաջ բանաստեղծին: Ուրախությանս չափ չկար: Նա, իմ պատկերացումով, մեր ազգի խղճի մարմնացումն էր, և ամեն մի հանդիպումից այդ համոզմունքն ավելի էր ամրապնդվում իմ մեջ:1914 թվին էր, պատերազմի օրերին եկել էի Թիֆլիս, այնտեղ էին հավաքվել մեր մտավորականները: Հաճախ լինում էի Թումանյանի տանը, որտեղ հանդիպում էի Լևոն Շանթին, Վահան Տերյանին, մեր ժողովրդի հերոս Անդրանիկին և շատ ուրիշների: Խոսակցության նյութն էր լինում Հայաստանի ճակատագ...

Ահա այս պատգամով էր ավարտել «Կարին» ավանդական երգի-պարի համույթի ղեկավար, արցախյան պատերազմների մասնակից Գագիկ Գինոսյանն իր գրառումը Հայոց ցեղասպանության թանգարանի այցելուների տպավորությունների մատյանում, թանգարանի բացումից կարճ ժամանակ անց՝ 1996 թ. մարտի 6-ին: Նա իր գործունեությամբ հենց այդպիսի որակներ ունեցող սերունդ էր դաստիարակում:Ստորև ներկայացնում ենք Գագիկ Գինոսյանի գրառումն ամբողջությամբ.Հարգարժան Լավրենտի Բարսեղյան, նախ գլուխ եմ խոնարհում տարված աշխատանքի ծավալների և խորության համար, ինչպես նաև ճարտարապետական յուրօրինակ տեսքի և ներքին կառուցվածքի գեղեցկության համար: Բայց ուզում եմ նաև իմ տեսակետը հայտնել թանգարանի գաղափարական ուղղվածության վերաբերյալ: Մեր պատմությունը պետք է տարածենք (առաջին հերթին մեր ազգի մեջ) ոչ միայն իմանալու, այլև առաջին հերթին դասեր քաղելու և ապագ...

Շատ տարօրինակ գրախանութ էր: Ներկայացված գրքերը մռայլ էին, վաճառողը՝ առավել ևս: Այդ պատճառով էլ մտնողն անմիջապես դուրս էր գալիս: Գրքերը, չգիտես ինչու, բացված էին դրված: Այնուամենայնիվ մոտեցա, որ նվիրելու համար մի քանի բան ընտրեմ.- Էս գրքերդ ինչո՞ւ են բացված:- Որ բոլորին ընդունեմ գրքաբաց:- Ինձնից բացի էլ ո՞ւմ ես ընդունել:- Ոչ ոքի:- Հասկացա: Ուրեմն մի բան պիտի առնեմ: Էդ հետևիդ սևը ի՞նչ գիրք է:- Դատաստանագիրք:- Ի՞նչ արժե:- Չի՛ վաճառվում:- Բա ինչո՞ւ ես դրել:- Որ լավ հիշեք ահեղ դատաստանի օրը:- Ու ո՞րն է այդ օրը:- Այդ մասին կիմանաք կողքի գրքից:- Դա՞ ինչ գիրք է:- Ուրբաթագիրք:- Ուրեմն ուրբաթ օ՞րն է:- Դո՛ւք ասացիք:- Լավ, բա դրա կողքի՞նն ինչ գիրք է:- Աղվեսագիրք:- Դա՞ ինչու ես բերել:- Առաջինը աղվեսները պիտի իմանան դատաստանի օրը:- Վախենալու գրքեր են: Լավ, էն ծայրի՞նն ինչ գիրք է:- Դասագիրք:...