ԴԱՎԻԹ ՎԱՆՅԱՆ. Իմ ժողովուրդ, որ անվրդով, անխռով ես

Իմ ժողովուրդ, որ անվրդով, անխռով ես,Կոտրված ես` հեզահոժար, օրհասական,Իսկ ես, վկան` սուրբ, հրակեզ ընդվզումի,Անպատմելի քո խոյանքի, էպիկական,Հերոսացած և նահատակ լեգենդների,Սխրանքն իբրև` լուսակրակ գրավական,Կոչ եմ անում` սթափվելու, և մտքերի,Կամքի, ոգու շեղբաճաճանչ վերածնման: Եվ ...

ԴԱՎԻԹ ՎԱՆՅԱՆ. Իմ արնաքամ Երկիր

Իմ արնաքամ Երկիր,Իմ անգմբեթ հին վանք,Իմ ընդհատված թռիչք,Իմաստազուրկ իմ կյանք։ Իմ անշուշի խոր վերք,Իմ վիրավոր հավատ,Ճղակոտոր, անբերք,Անդամալույծ, կռնատ։ Իմ նահատակ ընկեր,Իմ Հայրենիք՝ անհունդ,Իմ անարքա, անտեր,Դավաճանված սերունդ․․․ Իմ Նաիրյան ոգի,Վահագնակերպ տեսակ...

ԴԱՎԻԹ ՎԱՆՅԱՆ. Դուք խավարում լույս տարածողն եք, լապտերներ վառողը

Հարգելի, սիրելի Մագաղաթ․ամ Դուք խավարում լույս տարածողն եք, լապտերներ վառողը։ Դուք եք, որ բաց եք պահում այն միակ պատուհանը, որտեղից թթվածնի անհրաժեշտ պաշար են ստանում նրանք, ովքեր ստեղծագործում են, ովքեր խառնվածքով՝ իսկական են ու ազգային, ովքեր չեն ուզում մոռանալ իրենց ծագումի ու...

Դավիթ Վանյան. Երկու Հայաստան կա՝ իմը և քոնը

Երկու Հայաստան կա՝ իմը և քոնը։Իմ Հայաստանը առնական է, ժայռ է ու քարափ, տղամարդ է, առյուծ է՝ ատամները սուր, որսով հագեցած, ինքնաբավ ու հաղթանակող։ Իմ Հայաստանի համար պարտությունը հաղթանակի սկիզբն է, նահատակների արյունը սուրբ է, անունն ու սխրանքը՝ հավերժ գովելի։Իմ Հայաստա...

Դավիթ Վանյան. Հայրենիք

Պահիր ինձ քո սրտում, ու ես կրկին կգամ, Մրրկահավի նման՝ օվկիանոսներ հատած, Քամիների քինոտ քամահրանքը դժկամ Ես կսանձեմ ոգուս առագաստը պարզած։ Քեզ նվերներ բերեմ, չնաշխարհիկ, չքնաղ, Ծնկի կգամ, կասեմ, սիրում եմ քեզ անչափ, Անցյալացան, անցան տարիներս, ավա՜ղ, Վտարանդի, օտար անհայտներում՝...

Դավիթ Վանյան. Այնպես է անձրևում, ոսկրաթաց և ուժգին

Այնպես է անձրևում, ոսկրաթաց և ուժգին, Որ վերջին լուցկին է թրջվել իմ գրպանում, Մրսու՞մ ես, սիրելիս, եկ գրկեմ քեզ կրկին, Ու խմեմ կաթիլներն անձրևի քո գրկում: Հովազի թռիչքով՝ ժամանակն անխնա, Տալիս է մեր հոգուն կորստյան սպիներ, Դե, մահն էլ անողոք, դեսպանն է նրա, Անտեղի հայտն...

Դավիթ Վանյան. Անտարբերության Ձեր դառնապտուղ, որդնած անտառից

Անտարբերության Ձեր դառնապտուղ, որդնած անտառից Մեր սուրբ ինքնության դագաղն են շինում օրվա տերերը, Եվ ինքնահավան Ձեր քամահրանքի թավշյա թթվանքից Մեր կախաղանի պարանն են հյուսում Ձեր “բերեթները”։ Ձեր քմծիծաղով ու բամբասանքով բորբոսնած քենից Թույն ատելությամբ բռնաբարվում են...

Դավիթ Վանյան. Մեր չքնաղ քաղաքում՝ վարդագույն, անձրևոտ

Մեր չքնաղ քաղաքում՝ վարդագույն,անձրևոտ,Ծառահատ, հուսահատ, անլուսին,անլապտեր, Ես՝ ասես խենթապար, սիրահար միլուսնոտ,Դու՝ որպես իսկական կախարդանքու եթեր, Մոռացած աշխատանք, ժամանակ,ժամացույց,Մեր սիրո սըրտաբուխ հեղեղինենթակա, Միաձույլ, միակամ, խելագար,հոգեցունց,Մոռացված, անն...

ԴԱՎԻԹ ՎԱՆՅԱՆ. ԱՆՀԵՏ ԿՈՐԱԾԸ

Սկիզբը՝ նախորդիվ 14 Առավոտյան հինգն անց երեսունին Ավոն իջավ գնացքից ու քայլեց դեպի տաքսինների կանգառը։ Առաջին հրավառության քաղաքը դեռ քնած էր։ Վարորդները շրջապատեցին հյուրին ու սկսեցին առաջարկել իրենց ծառայությունը։ —Տղերք, մի վայրկյան սպասեք, բան եմ ասում, եթե օգ...

serdivan escort adapazarı escort odunpazarı escort