0
«Ես նայեցի նրան, և ինձ շատ նման թվաց եթովպացու` նիհար, գանգրահեր, մեծ այտոսկրերով». Պարույր Սևակ
1955 թվականի աշնանը գրականության ինստիտուտի միջանցքում, որտեղ այդ պահին բանաստեղծական ուժգին ժխոր էր տիրում, իրեն հատուկ քնարական հուզումնալից նրբերանգներով և հավակնությունների ահեղ ճակատամարտով, ավագ կուրսեցիներից ինչ-որ մեկն ինձ ասաց. _ Տես, այ այնտեղ` լուսամուտի գոգին, նստած է...
Posted On 21 Հկտ 2013
