«Ես նայեցի նրան, և ինձ շատ նման թվաց եթովպացու` նիհար, գանգրահեր, մեծ այտոսկրերով». Պարույր Սևակ

1955 թվականի աշնանը գրականության ինստիտուտի միջանցքում, որտեղ այդ պահին բանաստեղծական ուժգին ժխոր էր տիրում, իրեն հատուկ քնարական հուզումնալից նրբերանգներով և հավակնությունների ահեղ ճակատամարտով, ավագ կուրսեցիներից ինչ-որ մեկն ինձ ասաց. _ Տես, այ այնտեղ` լուսամուտի գոգին, նստած է...

«Նա ամեն ինչ անում էր զուսպ ու չափավոր». Լուսինե Զաքարյան

Մենք երիտասարդ էինք: Խորեն Պալյանը ամենշաբաթյա էքսկուրսիաներ էր կազմակերպում դեպի Հայաստանի տարբեր վանքերը: Շրջում էինք, ուսումնասիրում, զվարճանքներ կազմակերպում: Աշտարակի վանք կատարած այցելությունից իբրև հուշ մնաց այս նկարը, որը ձեզ եմ ներկայացնում: Մեր շրջայցերի մշտ...

«Ինչումն էր այդ խստահայաց մարդու հմայքը». Արմեն Գուլակյան

—                          Գիտե՞ք, ինչ բան է դերասանը, — ասում էր նա: — Դերասանը կարող է դառնալ ամենաապիկար մարդը, եթե չկարողանա ճիշտ ճանաչել իրեն, չիմանա իր կարողության չափը: Դուք դա դեռ չգիտեք և կարող է չիմանաք էլ … Վա՜յ ձեզ, թե չհասկանք էդ բանը: Շատ ժամանակ է...

Իսահակյանի և Չարենցի առաջին հանդիպումը Վենետիկում (լուսանկար)

Մեծատաղանդ բանաստեղծ Եղիշե Չարենցին առաջին անգամ տեսա Վենետիկում, 1924 թվականին: Չարենցը եկել էր Հայաստանից Եվրոպա ճանապարհորդելու: Ինձ մոտ եկավ նա Հռոմից: Առաջին տպավորությունը, որ ստացա նրանից, փայլուն չէր: Վտիտ մարմին, կարճահասակ, բայց խոհական, խելացի աչքերով: Մնաց մի ամբո...

Չարենցի երևանյան գարունը և Պուշկինի բոլդինյան աշունը

Աստծո ընտրյալներն ի վերուստ առանձնաշնորհյալներ են: Արարիչը կարծես դրոշմ է դնում նրանց ճակատին: Առեղծվածային երևույթ, որ «երկնային շնորհ» է կոչվում: Կան շատ մեծություններ, որոնց Չարենցը երբևէ չի հանդիպել, բայց տիեզերական անտես թելերով բանաստեղծի հոգին միակցվում է այն նվիրյալնե...

«The painter was painting his last canvas but he himself did not know about it». Eduard Artsrunyan“Художник рисовал свое последнее полотно, сам не зная об этом”. Эдуард Арцрунян«Նկարիչն իր վերջին կտավն էր նկարում ու ինքն էլ չգիտեր այդ մասին». Էդուարդ Արծրունյան

The painter was painting his last canvas but he himself did not know about it. Nobody knew. With a red rose in my hands and a gypsy kerchief wrapped up my head I was enjoying the most blissful moment of 2010. Under the voice sounds of Frank Senatra the day coming after New Year...

Սոճին ջահ է եղել

Նահապետ սոսին կանչում է հայոց բոլոր ծառերին ու ասում.             — Ուշացած ճամփորդներ կան, որոնք գիշերով մոլորվում են անտառում և գազանների կեր դառնում: Ձեզանից մեկնումեկը պիտի ջահ դառնա և մարդուն առաջնորդի մութ գիշերով:    Քանի որ ամենասպիտակ կեղև ուներ սոճին` նր...

Այդ գործերը ստեղծելիս Պոլ Գոգենը չի մտածել, որ ինքը նորարար է

Պոլ Գոգենը նկարել է բավական շատ, սակայն թողել է ընդամենը մի քանի գլուխգործոցներ (և, վերջիվերջո, ո՞վ մի քանիսը չի թողել): Բայց դրանք գործեր են, որոնք համարժեք ենՊոլ Գոգենը նկարել է բավական շատ, սակայն թողել է ընդամենը մի քանի գլուխգործոցներ (և, վերջիվերջո, ո՞վ մի քանիսը չի թողել):...
Posted On 16 Սպտ 2013
, By

«Գծեց, ջնջեց, փորձերը գտնելով անհամաձայն իր ներքին շքեղ տեսիլին, միշտ ձգտելով կատարելության». Ալեքսանդր Թամանյան

Թամանյանին ամենից շա´տ կիզող, մաշող, նաև թևավորող հարցը ժողովրդական տան կառուցումն էր: Այդ նրան մտալլկող դևն էր: Տարիների ընթացքում որքա՛ն աշխատեց, տքնեց նա, գծեց, ջն...
Posted On 16 Սպտ 2013
, By

serdivan escort adapazarı escort odunpazarı escort