Նրան կոչում էին Արեւելքի Տոսկանինի

«Իսկ ես արդեն գիտեի, որ հայ եմ: Օր մը դպրոցին բակը նստած էի: Այդ պզտիկ Օհանը եկավ քովս, գիրք մը բացավ, ինծի ըսավ՝ անշուշտ արաբերեն. -Նայեցեք, պարոն, ասիկա հայերեն գիրք է: Մեր գիրերն են, կարդա՞մ: Մեղքս ի՞նչ պահեմ՝ ես տղային ըսի. -Դուն գնա դասերդ սորվե: Բայց հետո սկսա մտածել՝...

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԵՐԿՆԱՅԻՆ ՀՈՎԱՆԱՒՈՐԸ

(Փարաջանովի յիշատակի օրուայ առթիւ) Փարաջանովը փոխեց պատկերացումները կինօի մասին: Շարժուող պատկերները, որոնք ինչ-որ պատմութիւններ էին պատմում, նա փոխարինեց աշխարհի պատկերով, ինչպիսին միայն ինքն էր տեսնում: Քիչ թէ շատ տաղանդաւոր ֆիլմ ստեղծելու համար հարկաւոր է հանճար լինել, բ...

ՊԱՀՊԱՆԵՆՔ ԵՎ ՀԱՐՍՏԱՑՆԵՆՔ ՄԱՅՐԵՆԻՆ

(Հատվածաբար) Սակավ սրբություններ չունի մարդ արարածը, բայց, անկասկած, նրա սրբության սրբոցը մայրն է, այս պատճառով էլ ամենանվիրական բաները առնչվում են մորը՝ Հայրենիքը կոչելով «մայր», լեզուն՝ «մայրենի»… Ընդհանրապես մայրը հարուցել ու հարուցում է անշահադետ հոգ...

ԱՌՆՈ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ. «Հայրս հեծանիվ բերեց»

«Բակից տուն գալիս սենյակի մեջտեղում ֆիսհարմոն տեսա» իր խոսքերն են: Բայց ամբողջովին չես նվիրվի երաժշտությանը, ինչքան էլ նա ողջ էությունդ լինի: Պարզ է, որ համեմատաբար կպակասի ուշադրությունդ ասենք լեզվի ու մաթեմատիկայի, կամ մյուս առարկաների նկատմամբ:Դա գուցե ուրիշների մոտ: Առն...

Հայկական պարարվեստի Կոմիտասը

Պարային շարժումների գրառման գյուտարարը Բազմադարյա ու բազմաշերտ հայ մշակույթը, որ եղել է մեր գոյատեւման ու ազգային ինքնության ամենախոսուն վկայագիրը, մշտապես ունեցել է նաեւ այնպիսի նվիրյալ մշակներ, ովքեր սրբել են ժամանակների փոշին՝ փրկելով մեր ոգեղեն գանձերը մոռացության անթափ...

Արտահայտություն, որ դաշույնի պես խոցեց մարմինը…

«Վերջապես, Բաքվի ստուդիայում, որտեղ անցկացվում էին դերասանների փորձարկումները, հայտնվեց սլացիկ, անսովոր կանացի, մուգ շագանակագույն, շատ արտահայտիչ աչքերով մի աղջիկ։ Նա վերցրեց լագանը, ջուր լցրեց մեջը եւ սկսեց լվանալ այնպես, կարծես ամբողջ կյանքում այդպես էր անում: ...

Կարմիր զնդանի հալածյալ զոհը

Հայ մարդու խոնարհ կյանքի գեղագետն ու օրհներգուն «Լիրիկ էր ոչ միայն իր գրքերում, այլեւ կյանքում: Մոլորություններ չուներ, եթե չհաշվենք ծխախոտը… Ամենամեծ «անկարգությունը», որ նա կարող էր թույլ տալ, դա այն էր, որ փողոցում կկռանար, կվերցներ մի հողակոշտ եւ ագահաբար կհամբուրեր. -Ոչ ...

ԳԵՆԵՐԻ ԽԱՌՆՈՒՐԴԸ ԵՎ ՄԱՅՐ ԲՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

Գրականության մեջ ամենաշատը գնահատում եմ հեղինակի երևակայությունը, ինչՆ այս գրողի գրվածքներում գլխավորն է` անշուշտ խոսքի վարպետությունից հետո։ Էգլեթիերների ընտանիքի պատմությունն այնպես եմ կարդացել, ասես ինձ հետ պատահած լինի (նկատի ունեմ հատկապես հորաքույր Մադուի կերպարը) 2...

ԿՈՄԻՏԱՍԻ ԱՇԽԱՏԱՍԵՆՅԱԿԸ

Ծառ ու ծաղկից մի պատառիկ հող է վերցրած, որ դարձել է ճանապարհ դեպի վարպետ Արամի տունը: Տնակի վարագույրները, պատերը շնչում են անձայն երգով: Պատերին՝ Հովհաննես Զարդարյանի կտավների, մեծադիր լուսանկարների կողքին, հարևանություն են անում օդի ճնշումը, ջերմաստիճանը ցույց տվող սա...

«Քաղբյուրոյի թիվ մեկ վրձինը»

«Երբ նայում ես աշխատանքները, երեւում է, որ մարդը շնչակտուր է լինում կյանքից, գույներից, ազատությունից։ Ոտքի վրա նկարել նատյուրմորտ, բնանկար… Այդ թեթեւության, ազատության տակ վիթխարի աշխատանք է»։ Անատոլի Լյուբավին   «Ես նկարիչ եմ, պատկերում եմ այն, ինչ տեսնում ե...

serdivan escort adapazarı escort odunpazarı escort