Սրտիս մեջ տեղ չկար,քեզ բռիս մեջ պահեցի, աչքիս առաջ։Պինդ սեղմած մանկությանս հինգ կոպեկանոցի նման։ Գիտեի, թե արճիճի նման հալվելով կհոսես:Ու երակիցս դուրս կգաս...
Թատրոնն ինձ համար ավելի շուտ սկսվեց, քան կյանքը: Իսկ գուցե՝ հենց որպես կյանք: Օպերան տան պես էր: Թատերական ինստիտուտը՝ նույնպես: Հատուկ մեղավորություն չկար: ...
Վազգեն Սարգսյանի հետ իմ առաջին շփումները վերաբերում են իր 30-ամյա և իմ 55-ամյա հասակներին։ Երեսուն տարին տղամարդու ամենագեղեցիկ հասակն է, բայց և հիսունհինգը չի տգեղ,...
1912 թվին Հովհաննես Թումանյանը յուր որդի Արտավազդի հետ, որ շատ շնորհալի երիտասարդ էր՝ օժտված նկարչական տաղանդով, այցելեցին Մոսկվայի՝ իմ արվեստանոցը: Առաջին անգամ էր,...